Nieuw Zeeland, 7 februari - 10 februari

7 februari – 10 februari

Een verslag van 4 dagen.

Zaterdag 7 februari
Na 2 nachten op dezelfde camping in Manahau te hebben gestaan was het tijd om weer verder te gaan. We gaan nog noordelijker richting de Golden Bay zoals ze dat hier noemen. We waren nauwelijks op weg of er stonden weer lifters langs de weg, dit keer een jong stel en wederom uit Frankrijk. Zij gingen dezelfde kant op als wij dus hebben we ze meegenomen. Onderweg hebben we nog ergens (Harwoods look out) bij een uitzichtpunt gestopt om even een fotootje van de baai te maken waar we gekampeerd hadden.

Vervolgens verder gereden tot Takaka. Daar hebben wij wat boodschappen gedaan en hebben we afscheid genomen van onze lifters. Na het foerageren zijn  wij op zoek gegaan naar onze camping in Pohara. Een kustplaats direct aan de Golden Bay. Een mooie grote plek vlak aan zee, dit keer gescheiden door bosschages waardoor we de zee jammer genoeg niet zien. In eerste instantie dachten wij zoiets van “camping aan het strand?, niets strand, het water klots hier tegen de rotsen aan, geen strand te zien”. Dit bleek een paar uurtjes later anders te zijn. Bij het laagwater worden ontstond een strand met een breedte van dik 300 meter. In de middag hebben we lekker relaxed gedaan door een strandwandeling te maken. Overigens, je bent hier bijna alleen op het strand. Het weer is prachtig: zon, geen wolken en graadje of 27. Goed om uit te houden.

  

Zondag 8 februari
Mooie camping en een prachtige omgeving. Alle ingrediënten om nog maar een dagje te blijven.
’s-Morgens hebben we een klein autoroute gemaakt naar het noordelijke deel van het Abel Tasman Park. Ook hebben we nog het Abel Tasman Memorial bezocht. Dit stelde dus helemaal niets voor. Wel kwamen we te weten dat Abel Tasman op 8/9 december 1642 Nieuw Zeeland ontdekte/aandeed om kennis te maken met de Maori’s De geasfalteerde weg die wij volgde hield op en ging over op een grindweg: niet voor campers dus. Vervolgens terug gereden en bij Wainui falls heeft Gerda een wandeling gemaakt naar een waterval.

     

Daarna rustig weer terug gereden. Komen we onderweg nog een klein haventje tegen…..

Maar wat wij nog meer zien: een bergbeklimmer die een steile (verticale) rots beklimt. Ademloos hebben we even staan te kijken hoe deze beklimmer binnen ca 15 minuten de hele berg beklom en vervolgens abzeilde wederom naar de weg.

  

Daarna terug naar de camping om de middag relaxed op het strand door te brengen. Natuurlijk, na veel twijfel (i.v.m. temperatuur), gaan zwemmen in de Golden Bay. Was uiteindelijk toch wel lekker water. ’s-Avonds nog genoten van de avondrituelen op het strand: weinig mensen en prachtige luchten. Kijk en oordeel zelf…

 

Maandag 9 februari
Tijd om de Golden Bay te verlaten. Na 2 dagen op deze camping te hebben gestaan werd het weer tijd om onze reis te vervolgen. Omdat er maar één weg is naar de plaats waar wij stonden waren we genoodzaakt om dezelfde weg via een bergpas terug te rijden. Onderweg nog even een paar mooie fotootjes gemaakt van de omgeving.

  

Komen we halverwege een bord tegen: “400 meters on the left: caves”. Ok, even kijken en wat blijkt, kunnen we daar een tocht maken van 45 minuten onder begeleiding van een gids door de Ngarua Cave. Een grot die miljoenenjaren oud moet zijn. De grot is ontdekt in 1870 en open gesteld voor het publiek in 1970.. Geweldig om onder de grond het grottenstelsel te zien. Ook daar hebben we een aantal foto’s van gemaakt.
     
Toen we weer uit de grot kwamen zagen we verschillende stukjes grond afgezet met een hekje. Wat bleek: het omliggende terrein zat vol met gaten die tot wel 6 meter diep waren. Kortom, als je onvoorbereid en zonder begeleiding het terrein zou verkennen zou het zomaar kunnen gebeuren dat je plotseling in zo’n gat zou vallen, met alle gevolgen van dien….
Nadat we uit de bergen kwamen hebben we in Motueka de dagelijkse boodschappen gedaan en zijn daarna doorgereden naar een camping aan het strand bij Kina (zo heet de plaats dus). Een basiccamping zonder voorzieningen maar wel een plek direct aan het strand. Tijd om weer te zwemmen? Dit keer even niet. Ik zat namelijk op de bank met de verrekijker de zee af te turen om te kijken of er nog dolfijnen te zien zijn, komt er een man bij mij langs en die begint een verhaal over “killer-sharks” die hier in de baai voorkomen……ok, even niet het water in en dan maar kijken of ik sharks kan spotten…..



Wat je heel veel ziet in Nieuw Zeeland zijn jongeren die aan het trekken zijn. Zo verbleven er ook een aantal bij ons op de camping. ’s-Avonds met een fles bier en een gitaar zittend op een boom op het strand: geweldig toch.



Dinsdag 10 februari
Vandaag verder gereden richting Nelson. Natuurlijk weer een lifter meegenomen. Dit keer iemand uit Duitsland. Deze jongen was al 3 maanden aan het trekken en zou totaal 5 maanden in Nieuw Zeeland blijven. Hij moest nu naar Picton om daar te gaan werken in een hostal (voor kost en inwoning). Hij vertelde o.a. ook dat hij sinds de kerst niet meer in een gewoon bed had geslapen. We hadden ook nog een interessant gesprek met deze jongen. Het backpacken had hem al veranderd: tijdens backpacken was hij helemaal op zichzelf aangewezen. Ook de luxe van thuis kon hij nu meer waarderen.  In Nelson stapte hij uit en wij waren ook op onze bestemming aangekomen.
In de middag hebben wij Nelson verkend: een wandeling gemaakt door het stadje, een museum en kathedraal bekeken en Gerda heeft na het beklimmen van een steile heuvel het midden van Nieuw Zeeland opgezocht.

   

Genoeg nu even.
Tot over een paar dagen.