Nieuw Zeeland, 11 februari - 12 februari

Woensdag 11 februari – donderdag 12 februari

Dit wordt het laatste verslag van onze ervaringen vanuit het zuidereiland van Nieuw Zeeland.
 

Woensdag 11 februari
Koude nacht gehad. Ook al is het overdag tussen de 25 en 30 graden. Afgelopen nacht was toch wel frisjes. Maar goed, de zon is weer opgekomen en schijnt volop aan de hemel.
Tijd om weer verder te gaan, dit keer tot halverwege Picton. We hebben een camping op het oog midden in de native bush aan een sound (een soort fjord).
Ongeveer 10 km buiten Nelson zagen we weer lifters en wat bleek, het was dezelfde jongen die wij gisteren ook een lift gaven. Natuurlijk mocht hij mee en een medelifter (jongen uit India) kroop ook bij ons in de camper: hoe meer zielen, hoe meer vreugd zullen we maar zeggen.
Onderweg bij Linkwater, we moesten nog pakweg 6 km, werden we tegen gehouden door een roadwerker: de man (ruig figuur met doorleefd gezicht, lange grijze vlassige baard, versleten kleding; ik had er een foto van moeten maken….) vertelde in een vlot tempo én met een dialect dat er even verderop een tankwagencombinatie van de weg af was geraakt. Ik begreep dat direct natuurlijk (..) en knikte instemmend met z’n opties wat ons te doen stond. Vertraging ongeveer een uur. Verplicht dus in het dorpje maar een bakje koffie en thee gedaan.
Na een klein uurtje konden we onze weg vervolgen. Prachtige route langs de sounds met prachtige vergezichten.

  

De camping stond langs de weg niet aangegeven maar wij hadden ons huiswerk goed gedaan. Halverwege gingen we een weg in die ons uiteindelijk leidde tot een camping voor maximaal 6 campers. Naam van de camping: Double Bay aan de Mapua Sound, direct aan het water gelegen met uitzicht over de heuvels. Geen voorzieningen verder maar dat hoeft ook niet. Wij zijn goed voorbereid (water, eten, wijn ed.)

     

Waar ik mij overigens nog wel over verbaas ik het volgende. Ik zie af en toe, heel hoog in de lucht, een vliegtuig richting het zuiden gaan. Te hoog om in Christchurch te landen. Dit vliegtuig gaat dus over de zuidpool en waar die dan uitkomt is mij niet helemaal duidelijk. Moet ik toch eens uitzoeken met Google-Earth….
’s-Avonds werden wij plotseling opgeschrikt door een raar vogelgeluid: de kiwi !!
Natuurlijk gingen wij, mét lamp want het was ontzettend donker, op zoek naar de kiwi’s. Lopen wij in het donker naar de kiwi’s te zoeken stoppen die beesten met geluid maken…..
Onverrichter terug naar de camper. Even later weer die geluiden maar dat kon ons niet meer lokken om nog een keer op pad te gaan. (die kiwi’s lagen natuurlijk in een deuk toen ze ons met lamp zagen…)

Donderdag 12 februari

Heerlijke rustige nacht gehad, erg donker. In de vroege morgen werden we wakker van de vele vogels die floten: echt een gebied voor een vogelfluisteraar (hé Gerjan..). Van de geluiden hebben we genoten, de vogels hebben we alleen niet kunnen ontdekken.
Gerda had op de kaart gezien dat we de weg konden vervolgen langs de sound en dat deze o.a. zou uitkomen bij een lodge. Na een kleine 15 km was dit ook zo. Een hele scherpe bocht naar links was nodig om bij de lodgel te komen. Ook ging de weg erg steil naar beneden. Dat zou wel eens problemen kunnen opleveren bij het wegrijden, dacht ik zo….

  

Na een heerlijk bakje koffie en thee de weg terug vervolgen. Ik zei nog tegen Gerda dat dit wel eens moeilijk kon worden, …en dat werd het ook. De erg steile weg in de 1e versnelling heel langzaam omhoog, vervolgens tegelijk een hele scherpe bocht naar rechts maken had tot gevolg dat de achterste wielen begonnen te slippen (grindweg). Gerda op de uitkijk om er voor te zorgen dat ik niet aan de voorzijde in de greppel terecht zou komen. Vervolgens voorzichtig gas geven, direct scherpe bocht naar rechts en ja hoor….., camper gleed een beetje naar rechts weg en begon naar rechts te kantelen. Linker voorwiel ca 25 cm los van de grond en de camper begon gevaarlijk over te hellen. Door kordaat ingrijpen van mij viel de camper gelukkig weer terug op al z’n 4 wielen en kon ik ‘m rustig op de weg krijgen. Ik moet eerlijk toegeven dat het zweet behoorlijk in de bilnaad stond.
Na deze exercitie rustig terug gereden naar de hoofdweg en de weg vervolgd naar de bestemming voor vandaag: Picton. Nog even een paar foto’s van de vandaag onderweg….

           

Picton is onze laatste bestemming van het zuidereiland. Vrijdagmiddag gaan we met de boot naar Wellington: een 3 uur durende vaartocht, eerst door de sounds en daarna steken de Cookstreet over.

Het zuidereiland van Nieuw Zeeland: een geweldig land om rond te trekken per camper. Prachtige natuur, vele vergezichten, gletsjers, mooie bergen, souds (fjorden), heel veel schapen, vriendelijke mensen en een wonderschoon land. En dat in letterlijke zin van het woord.

Op naar deel 2: het Noordereiland.

Daar moeten jullie nog even op wachten….