Nieuw Zeeland, 2 - 3 februari

2 februari – 3 februari
Gisteravond een overheerlijk crayfish (kreeft) verorberd. Het was tenslotte Hanna Lynne d’r 23e verjaardag. Mooi moment om dat met een etentje te bekronen.

  

Ok, terug naar de orde van de dag.
Ons ontbijt konden we te nauwer nood redden uit de bek van  gulzige meeuwen die het blijkbaar op ons eten hadden voorzien. Dus dan toch maar eten in de camper.
Nadat we klaar waren om te vertrekken zijn we eerst nog even in het plaatsje Kaikoura wezen kijken. Een beetje toeristisch zoals je dat kan verwachten. Wel leuk om even te slenteren. Om ca 11.30 vertrokken we richting het noorden via de highway 1 naar Blenheim. Ook hier het landschap erg droog en glooiend met heuvels en vol met schapen. Wat zouden ze toch moeten met al die schapen?
Onderweg langs de zeekant kwamen we verschillende kolonies met zeerobben tegen.

Wat ons opviel langs de highway 1 is dat de spoorlijn direct (soms enkele meters) langs de higway loopt. En dat zonder afrastering. Zo ook de spoorwegovergang: deze zijn vaak onbewaakt, zelfs ontbreken er waarschuwingslichten. Naar Nederlandse maatstaven is dit alles ondenkbaar.

  

Na halverwege een koffiestop te hebben gemaakt bij The Store in de plaats Kekerengu gingen we op weg naar de eindbestemming voor vandaag. Bij de plek waar we koffie en thee hadden gedronken zagen we nog iets bijzonders: de postbode die bezig was de post van de omliggende huizen in de heuvels te bezorgen in een soort verzamelpostbus.

Gerda had het oog laten vallen op een camping direct aan het strand. Daar staan we dan ook: de camping bij Marfells Beach. Een camping direct aan het strand. We hebben de camper op een soort plateau neergezet zodat we prachtig uitzicht hebben over de lager gelegen camping en het strand.

  

In plaats van wat bij ons gebruikelijk een mooie zonsondergang is, gaat hier niet op althans niet aan de oostzijde van Nieuw Zeeland. De zon komt ook hier in het oosten op en gaat in het westen onder maar draait via het noorden naar het westen (terwijl dat bij ons via het zuiden is). Dus geen mooie zonsondergang. Dan maar een mooie maan; nou die hebben ze hier ook. Ik heb geprobeerd er een mooi plaatje van te maken….

Morgen dan weer een mooie zonsopkomst….

Dinsdag 3 februari
Helaas, zonsopkomst gemist dit keer. Onrustige nacht gehad i.v.m. de vele wind. De camper staat volop in de wind zonder beschutting. Af en toe schudde dat ding behoorlijk heen en weer. Ook al witte koppen op zee: weersverandering?
Rond de klok van 08.30 uur zijn we weggereden van onze camping aan het strand. Ontbijten ging ook al niet buiten want de cornflakes waaide je bord af. Dan maar weg van deze plek richting Blenheim. Een rit van circa 60 km. Ondertussen liep de temperatuur behoorlijk op tot een graad of 29C. Eerst een camping gezocht en vervolgens naar de wijnproeverij. Van neef Ben had ik een adres gekregen van Allan Scott “family winemakers” waar je goed kon lunchen en heerlijke wijnen kon proberen. Adres was makkelijk te vinden en bij Allan Scott hebben we dus ons heerlijk laten verwennen. Daarna nog even de proeverij gedaan en een paar flesjes wijn gekocht voor …..later in de week.

     

We zijn ondertussen in het noorden van het zuidereiland aangekomen. Morgen vertrekken we voor het laatste gedeelte richting het Abal Tasman Park. Ook dit schijnt prachtig te zijn. We doen dit via een “omweg”; we gaan eerst wat westelijker en dan naar het noorden. We doen dit omdat we anders dezelfde weg terug moeten rijden om straks naar Picton te gaan waar we de boot gaan nemen naar het Noordereiland. Ik denk dat de oversteek naar het andere eiland nog een week op zich laat wachten; maar goed, we hebben de tijd en genieten met volle teugen.
Wordt later weer vervolgd.