Nieuw Zeeland 30 januari - 1 februari

Vrijdag 30 januari – t/m zondag 1 februari
In verband met geen internet op dag 2 een verslag over 3 dagen.

Vrijdag 30 januari
Vanmorgen wakker geworden met een miezerig regentje. Vannacht, rond de klok van 02.00 uur,  werden we opgeschrikt door een of ander luchtalarm. Het duurde kort maar wat er nu aan de hand was is mij niet helemaal duidelijk geworden. Maar goed, vandaag naar de kust ten noorden van Christchurch gereden.  Onderweg werden we plotseling geconfronteerd met een kudde schapen die langs de weg stonden te grazen. Heel langzaam reden we ons door de kudde heen maar schuchter kijkende schapen om ons heen.



Omdat we wat kleine probleempjes hadden met de camper hebben we het verhuurstation in Christchurch aangedaan zodat ze de probleempjes konden verhelpen. (elektrisch trapje deed het niet en de handrem werkte ook niet naar behoren). Na ongeveer 1,5 uur konden we verder en hebben eerst inkopen gedaan voor de komende dagen en zijn op zoek gegaan naar een camping. We zijn uiteindelijk terecht gekomen op een camping iets ten noorden boven Christchurch in de plaats Spencerville. De camping ligt bijna aan het strand in de Pegasus Bay (zijde Pacific Ocean).  

Zaterdag 31 januari
Vanochtend werden we met lichte regen wakker. We hadden al op de weerapp gezien dat het kon gaan regenen. Na onze vaste rituelen (douchen, ontbijten, stoel en tafel opruimen, stroomkabel camper verwijderen) konden we op weg gaan. Vlak bij de camping hebben we een klein dierenparkje bezocht. Allerlei vogels, pauwen, kippen, ganzen en varkens waren te bekijken.

     

Na een kleine wandeling zette we koers naar de highway 1 om vervolgens richting het noorden te gaan. Onderweg hebben we nog even gekeken bij een farmermarktje langs de weg: boeren die hun producten aan de man probeerde te brengen. Even later vonden we het tijd om een bakje koffie en thee te gaan doen.
We kwamen terecht bij een restaurant (Waipara Hills, Waipara Valley) waar ook een wijnproeverij was. Uiteraard koffie en thee besteld maar bij afscheid hebben we toch ook maar wat wijn meegenomen…. voor op de camping.
Van der vriendelijke verkoper (man had 8 maanden gestudeerd aan de universiteit van Wageningen) kregen we een aantal tips mee om te bezoeken. We reden o.a. via een grindweg naar een uitzichtpunt waar we een prachtig uitzicht hadden over de zee. In de verte zagen we zelfs koeien op het strand staan. Of ze stonden te grazen konden wij helaas niet zien.

     

Zo ook de camping waar we uiteindelijk zijn aangekomen bij Gore Bay: een betrekkelijk kleine camping direct aan het strand. We hebben een prachtige plek met uitzicht over de Pacific Ocean. Vlak voor het avondeten werden we plotseling getrakteerd op een concert van een doelzakspeler. Aan het strand bracht een doedelzakspeler een ode aan zijn vrouw/vriendin. Speciaal om daar getuigen van te zijn.
 

’s-Avonds hebben we heerlijk genoten van ons uitzicht op de Pacific Ocean.

Zondag 1 februari
Rond de klok van 06.30 uur werden we wakker van het licht: de zon stond op het punt om uit de oceaan op te rijzen. Even later gebeurde dat waarvan ik een mooi plaatje vanuit onze camper hebt gemaakt.
Vervolgens ontbijten en nog even een strandwandeling gemaakt. Heel bijzonder dat je met mooi weer bijna alleen op een onbekend strand loopt behalve dan dat er ook nog paarden zijn.

Met weemoed namen we afscheid van deze plek om vervolgens richt Kaikoura te rijden, onze volgende bestemming. De weg voerde ons door gloeiend, droog landschap. Na pakweg 2 uurtjes rijden kwamen we in Kaikoura aan en hebben de camping van de Top10-organisatie gekozen.
’s-Middags hebben we, omdat het redelijk goed weer was, gelijk de walvistocht gemaakt. Een soort catamaran (18 meter lang, 2 x 750 hp, maximaal 48 personen) bracht ons naar de plek waar walvissen zouden moeten zitten. Uiteindelijk hebben we er slechts 2 met moeite gezien. Dit viel een beetje tegen maar het zijn tenslotte dieren en die laten zich zien wanneer het hun uitkomt.

Tot zover dan maar weer en tot de volgende keer.