Nieuw Zeeland, 24 februari - 26 februari

24 februari – 26 februari
 

Dinsdag 24 februari
Vanmorgen werden we met getik van de regen op het dak van de camper wakker. Een regen/beddag?
Na overleg zijn we toch maar op weg gegaan naar Hahei. Dit is een gehucht richting de Cathedral Cove. Het plaatsje stelde dus ook echt niets voor; een paar winkeltjes, paar huizen en stranden. Wel zag ik voor het eerst een duikshop. Even geïnformeerd naar de mogelijkheden om eventueel te duiken. Daar kreeg ik te horen dat het de komende 2 dagen niet mogelijk was om te duiken bij de Cove. De weersvoorspelling zijn te slecht (te veel wind en te hoge golven; men moet vanaf het strand met een boot naar de Cove varen). Uiteindelijk richting de Cathedral Cove gereden maar daar konden we de camper niet parkeren (te weinig parkeerruimte). Vervolgens eerst maar een bakje koffie/thee gedaan en later wederom een poging gewaagd. Helaas, geen ruimte om te parkeren en dus gingen we te onverrichter verder onze route vervolgen. De route voerde ons door een prachtig groen landschap met prachtige bomen, varens en vele vergezichten. De weersomstandigheden waren helaas van dien aard (grijs/grauw/miezerig) dat het niet de moeite was om foto’s te maken. Het weer kan ons eigenlijk niet deren; het gaat tenslotte om de beleving, deze is onwerkelijk en onvergetelijk.
We passeerden de plaats Whitianga en hebben daar de lunch genoten: groenlipmossel. Doorgereden door de bossen naar Kuaotunu en hebben de camper geparkeerd bij Black Jack rustplaats.

  

Veel wind, bewolkt en miezerig weer deed ons besluiten om door te rijden naar Coromandel Town, een plaats aan de andere kant. Terwijl we door de bergen reden zagen we plotseling een geweldig vergezicht. Door de huidige weersomstandigheden niet te fotograferen maar morgen schijnt het beter te worden en dan rijden we gewoon even 5 km terug zodat we dit kunnen vastleggen voor het verslag. Na een dagje door de streek Coromandel te hebben gereden zijn we terecht gekomen bij een camping aan de Wyuna Bay. Deze baai ligt iets ten noordelijker van Coromandel Town. In de avond werden wij getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

Woensdag 25 februari
Helaas waren we te laat voor de zonsopkomst. Gelukkig is het wel mooi weer !
Vandaag waren we van plan om in de buurt van Coromandel-town te blijven. We hadden nog wat te doen: terug gaan naar het uitzichtpunt waar we gisteren geen foto’s konden maken i.v.m. “slechte” weer, boodschappen doen, tanken, kortom voor ons doen hebben we het gewoon druk.
Rond klok van 10.00 uur verlieten we de camping om in eerste instantie naar de uitzichtpunt te gaan. Wederom de kronkelige, steile weg omhoog maar het resultaat was zeer de moeite waard: een grandioos uitzicht (dit keer met zon) over de Kawaka Bay (water tussen Coromandel en vaste land waar Auckland ligt) met in de verte onbewoonde eilanden.

Vervolgens een toeristische route naar de Waiau Falls. Deze weg ging halverwege over op een grindpad. Nu had ik daar al geen goede ervaringen mee gehad en dus besloten we toch maar om rechtsomkeer te maken. Je kan dan merken dat je in de bush bent: zie je plotseling allemaal varkens om je camper heen lopen. Even verderop staan afgedankte auto’s tractoren en campers.

     

Terug naar Coromandel-town. Eerst een bakje gedaan en vervolgens de boodschappen. Daarna een weg ingeslagen die volgens Gerda erg mooi moest zijn. Dat was deze ook. Uiteindelijk kwamen we bij Amodeo Bay waar we eigenlijk een basic camping (camping in de vrije natuur) wilde hebben. Helaas deze bleek er niet meer te zijn en moesten we dezelfde kronkelige weg weer terug rijden. We waren eerder een Top-10 camping gepasseerd die we uit eindelijk genomen hebben en hebben vervolgens de rest van de middag relaxed gedaan.

Donderdag 26 februari
Gisteravond hebben we weer genoten van een prachtige zonsondergang. Wat is dat hier toch mooi!
Ook het hele gebied straalt een dusdanige rust uit dat we besloten hebben nog maar een dagje te blijven. Wel hebben we in de morgen een excursie gedaan met een treintje (a-la smalspoormuseum in Valkenburg) door de native bush in Coromandel Town. Het was een idee van Gerda en ik was een beetje sceptisch want ja, een “treintochtje”…. Ik moet eerlijk toegeven dat het de moeite waard was. De tocht voerde ons echt door de native forrest met heel bijzondere bomen, struiken, varens en weet ik wat niet meer. Ook het spoor waar het treintje overheen ging was heel smal. Aan het eind van de route kwamen we bij een gebouwtje uit boven op een berg. Onmogelijk om daar per auto te komen, daar hadden we een prachtig uitzicht over de baai. In het boemeltreintje vervolgens weer terug naar waar we gestart waren. Op die plaats kregen wij informatie over Barry Brickell, een pottenbakker die deze spoorlijn zelf heeft gebouwd om de klei voor de potten naar zijn atelier te krijgen. Om het geheel te financieren heeft hij het open moeten stellen voor publiek. Alle treinrailsen moesten gesjouwd worden door de bush zonder hijskranen o.i.d. want die kunnen hier gewoon niet komen. Ook is op deze locatie het atelier en galerie voor vele kunstenaars opengesteld gevestigd. In het “stationsgebouwtje” kon je kijken hoe o.a. de pottenbakkerij in z’n werk ging.

Morgen gaan we de Coromandel verlaten en rijden we richting Thames. Op die verhalen moeten jullie nog even wachten…
 

Groetjes van de kiwi’s uit Nieuw Zeeland